κατακρατέω

English (LSJ)

   A prevail over, c. gen. pers., κατακρατεῖν ἀνδρὸς εἴωθεν γυνή Men.646, cf. Thphr.CP2.14.4; τῶν πολεμίων Plb.16.30.5: metaph., of pleasure, κ. τοῦ οἴκου Stoic.3.98; also c. acc., τους ἄλλους ἀρετῇ κ. D.C.54.29; ὁ ἵππος πρεσβύτερος ἤδη ὢν οὐ κ. τὰς θηλείας PCair.Zen.225.8 (iii B. C.):—Pass., to be overcome, ὑπὸ νόμου βελτίονος Zaleuc. ap. Stob.4.2.19.    2 abs., prevail, gain the mastery, gain the victory, κατὰ μοῖρ' ἐκράτησεν A.Pers.101 (lyr.), cf. Hdt.7.168, Th. 6.55, Pl.Lg.840e; ὁ Πηνειὸς τῷ οὐνόματι κατακρατέων ἀνωνύμους τοὺς ἄλλους [ποταμοὺς] εἶναι ποιέει Hdt.7.129; of an opinion, D.C.57.15; of planetary influence, predominate, Procl.Par.Ptol.18,al.    II c. acc. rei, gain the mastery over, ἀμάχους ῥώμας, εὔνοιαν, Ph.2.117, 438; win, στέφανον D.Chr.9.13: c. gen. rei, τῆς προθέσεως become master of one's purpose, Plb.5.38.9; τοῦ γενέσθαι τι Id.28.13.13; τῶν ὅλων Id.3.81.10; retain possession of, τῆς πόλεως Id.1.8.1; master, τῆς Ελληνικῆς διαλέκτου Id.39.1.4, cf. Cleom.1.10; ἰδιότητος Porph.Sent.33.    2 digest, concoct, τὰς τῶν σίτων τροφάς Pl. Lg.789d, cf. Arist.Pr.930b31:—Pass., τῇ εὐχυλίᾳ Sor.1.53 (fort. -κραθῇ).

German (Pape)

[Seite 1356] in seiner Gewalt haben, festhalten, behaupten, in seine Gewalt bringen, überwältigen, siegen; absol., in tmesi, Aesch. Pers. 103; Her. 7, 168; Plat. Legg. VIII, 840 e; – c. acc., τὰς τροφάς Plat. Legg. VII, 789 d; Sp., wie Μάρδους μάχαις D. Cass. 51, 25; τινὰ ἀρετῇ 54, 28; pass., κατακρατεῖσθαι ὑπὸ νόμου Zaleuc. Stob. fl. 44, 21; – τινός, Pol. 1, 8, 1; Κλεοπάτρα δύο ἀνδρῶν Ῥωμαίων κατεκράτησε Dio Cass. 51, 15. – Intrans., vorherrschen, ὁ Πηνειὸς τῷ οὐνόματι κατακρατέων τοὺς ἄλλους ποταμοὺς ἀνωνύμους εἶναι ποιέει Her. 7, 129; im vorherrschenden Gebrauche sein, Schol. Ar. Vesp. 444.