κολαστήριος

English (LSJ)

ον,

   A = κολαστικός, δύναμις Ph.1.269, al.    II Subst. κολαστήριον, τό, house of correction, Luc.Nec.14, VH2.30.    2 instrument of correction, κολαστήρια θαλάσσης, of the whips of Xerxes, Plu.2.342f.    3 = κόλασμα, X.Mem.1.4.1.

German (Pape)

[Seite 1472] zum Strafen aehörig; Sp.; τὸ κολαστήριον, Züchtigungsort, Folterplatz, Richtplatz, Sp., wie Synes.; Züchtigungsmittel; οὐδὲ μάστιγες οὐδὲ πέδαι, μανικὰ καὶ βάρβαρα κολαστήρια θαλάσσης Plut. de Aler. tort. 2, 12; vgl. Xen. Mem. 1, 4, 1.