διαβατέος

English (LSJ)

α, ον,

   A that must be crossed or passed through, ποταμός X.An.2.4.6; νάπος ib.6.5.12.    II διαβατέον one must cross, Plb. 5.51.5, Plu.Luc.31, etc.

Greek (Liddell-Scott)

διαβᾰτέος: -α, -ον, ῥηματ. ἐπίθ. ὃν ὀφείλει τις νὰ διαβῇ ἢ περάση, ποταμὸς Ξεν. Ἀν. 2. 4, 6˙ νάπος αὐτόθι 6. 5, 12.