δίπτωτος

English (LSJ)

ον,

   A having one form for two cases, A.D.Pron. 91.7.

German (Pape)

[Seite 642] mit zwei Casusendungen, Gramm.

Greek (Liddell-Scott)

δίπτωτος: -ον, ὁ ἔχων δύο πτωτικὰς καταλήξεις, Ἀπολλ. π. Ἀντων. 6. 116.