εὐθυντέον

English (LSJ)

   A one must correct, τοὺς Εὐκλείδου ὅρους Iamb.in Nic.p.26P.

Greek (Liddell-Scott)

εὐθυντέον: ῥημ. ἐπιθ. τοῦ εὐθύνω, δεῖ εὐθύνειν, Ἰάμβλ. ἐν Νικομ. 34D.