ἀνδροκόνος

English (LSJ)

ον,

   A = ἀνδροκτόνος (q.v.), AB 394, Hsch.

Greek (Liddell-Scott)

ἀνδροκόνος: -ον, = ἀνδροκτόνος, ὃ ἴδε, «ἀνδροκόνοι· ἀνδροφόνοι» Ἡσύχ., Α. Β. 394.