θεόπληκτος

English (LSJ)

ον,

   A stricken of God, Hsch. (in Dor. form -πλακτος).

Greek (Liddell-Scott)

θεόπληκτος: -ον, ὑπὸ τοῦ θεοῦ πληχθείς, κτυπηθείς, θεοβλαβής, Ἠσύχ. ἐν τῷ Δωρ. τύπω -πλακτος.