τραχυντικός

English (LSJ)

ή, όν,

   A making rough, Arist.Pr.872b36: c. gen., τῆς ἀρτηρίας Dsc.3.74.

Greek (Liddell-Scott)

τρᾱχυντικός: -ή, -όν, ὁ τραχύνων τι, καθιστῶν αὐτὸ τραχύ, Ἀριστ. Πρβλ. 3. 13· μετὰ γεν. Διοσκ. 3. 79.