βαϋστικός

English (LSJ)

ή, όν,

   A inclined to bark, Sch.Opp.H.1.721.

Greek (Liddell-Scott)

βαϋστικός: -ή, -όν, ὁ ἔχων τάσιν πρὸς ὑλακήν, Σχόλ. Ὀππ. Ἁλ. 1. 721.