ἀκαταπράϋντος

English (LSJ)

ον,

   A unappeasable, Sch. S.Tr.999, Gloss.

Greek (Liddell-Scott)

ἀκαταπράϋντος: -ον, ὃν δὲν δύναταί τις νὰ καταπρΰνῃ, Σχόλ. εἰς Σοφ. Τρ. 999.