εὐπάρειος

English (LSJ)

[ᾰ], ον,

   A with fair cheeks, Poll.2.87, 9.162: Dor. -αος (q.v.).

German (Pape)

[Seite 1087] schönwangig, Sp. Vgl. εὐπάρᾳος.

Greek (Liddell-Scott)

εὐπάρειος: -ον, ἔχων ὡραίας παρειάς, καλλιπάρειος, Πολυδ. Β΄, 87, Θ΄, 162· Δωρ. εὐπάραος, ὃ ἴδε.