νεοχειροτόνητος

Greek (Liddell-Scott)

νεοχειροτόνητος: -ον, ὁ νεωστὶ χειροτονηθείς, ἐπὶ ἱερέως, Παλλάδ. ἐν βίῳ Χρυσ. 30Ε· ἐπὶ βασιλέως, Κ. Πορφυρ. Ἔκθεσις Βασ. Τάξ. 194, 10.