Adv. pf. part. Pass. of διορίζω,
A distinctly, separately, Arist.HA521a15, Iamb.Protr.4; definitely, Plu.2.415b.
διωρισμένως: ἐπίρρ. μετοχ. παθ. πρκμ. τοῦ διορίζω, ὡρισμένως, σαφῶς, χωριστά, Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 3. 19, 8.