πυλαῖος

English (LSJ)

α, ον,

   A at or before the gate, Ἑρμῆς Anon. ap. D.L.8.31, Sch. Il.2.842; Π. Ὀρθώσιος,= Janus Geminus, Gloss. (v. πυλεύς).    2 (Πύλαι) at Pylae, Δημήτηρ ἡ Πυλαίη Call.Epigr.40.

Greek (Liddell-Scott)

πυλαῖος: (οὐχὶ πύλαιος, Λοβεκ. Παραλ. 341), α, ον, ὁ κατὰ τὴν πύλην ἢ ἔμπροσθεν τῆς πύλης, Ἑρμῆς Σχόλ. εἰς Ἰλ. Β. 842· πρβλ. προπύλαιος. 2) (Πύλαι) ὁ ἐν Πύλαις, ἐν Θερμοπύλαις, Δημήτηρ ἡ Πυλαία Ἀνθ. Π. 13. 25.