περιφοιτάω

English (LSJ)

   A wander about, prov., Βοῦθος -φοιτᾷ Cratin.245, cf. Arist.Fr.616; πανταχοῖ Aristid.Or.26(14).18, cf. Ph.1.305.    2 c. acc., ψυχὴ π. τὰ μόρια τὰ ἑωυτῆς Hp.Vict.1.6; π. τὰ ἄστη Philostr. VSPraef.

German (Pape)

[Seite 599] umhergehen, -schweifen, Cratin. bei Zenob. 2, 66.

Greek (Liddell-Scott)

περιφοιτάω: περιπλανῶμαι, Κρατῖνος ἐν «Χείρωσι» 16, πρβλ. Ἀριστ. Ἀποσπ. 573.