δύσκρατος

English (LSJ)

ον,

   A of bad temperament, ἀήρ Str.2.3.1, cf. Gal.9.912. Adv.-τως Id.10.518; διακεῖσθαι Ps.-Plu.Vit.Hom.202.

German (Pape)

[Seite 683] schlecht gemischt, schlecht temperirt, ἀήρ Strab. II p. 96. – Adv., Galen.

Greek (Liddell-Scott)

δύσκρᾱτος: -ον, κακῶς συγκεκρασμένος, ἀὴρ Στράβων 96.