καρωτόν

English (LSJ)

τό,

   A carrot, dub. in Diph.Siph. ap. Ath.9.371e; but, = gleanings of grapes, PLond.1821.202.

German (Pape)

[Seite 1332] τό, Pastinakwurzel, Karotte, Ath. IX, 371 e.

Greek (Liddell-Scott)

κᾰρωτόν: τό, δαυκί, «καρῶτον», Δίφιλ. Σίφν. παρ’ Ἀθην. 371Ε, πρβλ. σταφυλῖνος.