ἁπτέον

English (LSJ)

(ἅπτομαι)

   A one must cling to a thing, bestow pains upon it, μουσικῆς Pl.R.377a, cf. Epicur.Fr.461; one must partake of, πλακοῦντος Alex.250, cf. Gal.11.371, Porph.Abst.2.44.

Greek (Liddell-Scott)

ἁπτέον: ῥηματ. ἐπίθ. τοῦ ἅπτομαι, πρέπει τις νὰ ἐπιδοθῇ, νὰ ἀφιερωθῇ εἴς τι, μουσικῆς Πλάτ. Πολ. 377Α· «νὰ βάλῃ χέρι», ν’ ἀρχίσῃ νὰ τρώγῃ, πλακοῦντος Ἄλεξις ἐν «Φιλίσκω» 1.