περίχρυσος

English (LSJ)

ον,

   A set in gold, IG12.280.78 ; σφραγὶς π. ib.22.1388.91, 1459.18, Chares4J., Luc.Nec.12 ; cf. κατάχρυσος, ἐπίχρυσος.

German (Pape)

[Seite 601] um-, vergoldet, S. Emp. adv. log. 1, 299; in Gold gefaßt, mit Gold rings besetzt, Luc. Necyom. 12, VLL. u. Inscr., z. B. Böckh Staatshh. II p. 281. 298. 306.

Greek (Liddell-Scott)

περίχρῡσος: -ον, κεχρυσωμένος πανταχόθεν, Συλλ. Ἐπιγρ. 139, 9., 150Β. 39., 151. 38, Χάρης παρ’ Ἀθην. 538D, Λουκ. Νεκυομ. 12· πρβλ. κατάχρυσος.