δύστλητος

English (LSJ)

ον,

   A hard to bear, Ἀνάγκη Emp. 116, A.Ag. 1571 (anap.); δύστλητα τολυπεύειν IG14.2123.

German (Pape)

[Seite 689] schwer zu dulden; Aesch. Ag. 1571; Eur. Phoen. 1447; Plut. Symp. 9, 14, 6.

Greek (Liddell-Scott)

δύστλητος: -ον, ὃν δυσκόλως ὑποφέρει τις, Ἐμπεδ. παρὰ τῷ Πλουτ. 2. 745C, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1571· δύστλητα τολυπεύειν Ἐπιγράμμ. Ἑλλην. 562.