ἐνθάδιος

English (LSJ)

[ᾰ], α, ον,

   A = ἐντόπιος, Hsch.: σεῦτλον ἐ. Gp.12.1.3.

German (Pape)

[Seite 841] der Hiesige, Hesych.

Greek (Liddell-Scott)

ἐνθάδιος: -α, -ον, ἐντόπιος, ἐγχώριος, Κ. Πορφ. Ἔκθ. Βασ. Τάξ. 473, πρβλ. Ἡσύχ.