νάτωρ

English (LSJ)

[ᾱ], ορος, ὁ, (νάω)

   A flowing, Ἴναχε, νᾶτορ παῖ . . Ὠκεανοῦ S.Fr. 270 (anap.), cf. foreg. and ναέτωρ.

Greek (Liddell-Scott)

νάτωρ: [ᾱ], -ορος, ὁ, (νάω) ὁ ῥέων, Ἴναχε, νᾶτορ παῖ... Ὠκεανοῦ Σοφ. Ἀποσπ. 256· πρβλ. «ναέτωρ· ῥέων, πολύρρους» Ἡσύχ.