ἀροτήσιος

English (LSJ)

ον,

   A of or for ploughing, ἀ. ὥρη Arat.1053.

German (Pape)

[Seite 357] ον, zum Pflügen gehörig, ὥρη, Ackerzeit, Arat. D. 321.

Greek (Liddell-Scott)

ἀροτήσιος: -ον, ὁ κατάλληλος πρὸς ἀροτρίασιν, καλλιέργειαν, ἀροτήσιος ὥρη, καιρὸς σπορητοῦ, Ἀριστ. 1053.