θεόσοφος

English (LSJ)

ον,

   A wise in the things of God, Porph.Abst.2.35, Iamb.Myst.7.1: pl., of the Γυμνοσοφισταί, Porph.Abst.4.17.

German (Pape)

[Seite 1198] in göttlichen Dingen erfahren, K. S.

Greek (Liddell-Scott)

θεόσοφος: -ον, σοφὸς περὶ τὰ θεῖα, Ἐκκλ. - Ἐπίρρ. -φως, Κλήμ. Ἀλ.