τετράπτυχος

English (LSJ)

ον,

   A fourfold, Hp.Off.12 (and Gal. ad loc., 18(2).822), Gal. 14.793.

German (Pape)

[Seite 1099] vierfältig, Sp.

Greek (Liddell-Scott)

τετράπτῠχος: -ον, διπλωμένος εἰς τέσσαρα, τετραπλοῦς, Ἱππ. Ἰητρ. 745Α, Γαλην. 2. 390, Ἡσύχ. ἐν λ. προθελύμνους ἔνθα: «σάκος τετραθέλυμνον, τὸ θέσεις τέσσαρας ἔχον, τετράπτυχον».