αἱρέσιμος

English (LSJ)

ον,

   A that can be taken, X.Cyr.5.2.4.

Greek (Liddell-Scott)

αἱρέσιμος: -ου, (αἱρέω), ἁλωτός, ὃν δύναταί τις νὰ κυριεύσῃ, Ξεν. Κυρ. 5, 2, 2.