αἵνω

English (LSJ)

aor. inf.

   A ἧναι Hp. ap. Gal.19.103 (glossed by κόψαι), Phot.:— sift, winnow, Pherecr.183, cf. Hdn.Gr.2.930; v. ἀνέω. (Possibly for ϝαν-yω, cf. vannus.)

Greek (Liddell-Scott)

αἵνω: πτίσσω = κοσκινίζω, λικμῶ, «λιχνίζω», Φερεκρ. Ἄδηλ. 18 (παρ’ Εὐστ. Ἰλ. 801, 56)· μολγὸν αἵνειν, παροιμ. ἐπὶ ἀδυνάτου πράγματος, ἴδε Bgk παρὰ Meineke, Κωμ. Ἀποσπ. 2, σ. 988, 1066 κἑξ., Δινδ. Ἀριστοφ. Ἀποσπ. σ. 504