ἀργυροφάλαρος

English (LSJ)

[φᾰ], ον,

   A with silver trappings, ἱππεῖς Plb.30.25.6.

Greek (Liddell-Scott)

ἀργῠροφάλᾰρος: -ον, ὁ κεκοσμημένος δι’ ἀργυρῶν φαλάρων, κοσμημάτων τῆς κεφαλῆς, Πολύβ. 31. 3, 6 παρ’ Ἀθην. 194Ε.