τετράχωρος

English (LSJ)

ον,

   A with four divisions, Dsc.1.101.    II τ. μέτρον measure of four χῶρα, PGen.71.2, al. (iii A.D., cf. Arch.Pap.3.401).

Greek (Liddell-Scott)

τετράχωρος: -ον, ὁ ἔχων τέσσαρα διαμερίσματα, τέσσαρας χωριστοὺς χώρους, Διοσκ. 1. 133.