ον,
A delicate to the mouth, Hsch. s.v. γλύξις.
ἁπᾰλόστομος: -ον, ἐπὶ οἴνου, ὁ μαλακὸς εἰς τὸ στόμα, «γλύξις· ὁ ἀνειμένος οἶνος καὶ ἄτονος, ὅν ἔνιοι μὲν ἁπαλόστομον, οἱ δὲ γλεῦξιν» Ἡσύχ. ἐν Λ. γλύξις.