ἀνεπίλειπτος

English (LSJ)

ον,

   A unfailing, Alex.Aphr.in Mete.89.13, Them.in Ph.81.27.

Greek (Liddell-Scott)

ἀνεπίλειπτος: ὁ μὴ ἐπιλείπων, Πλήθ. Γεμιστ. ἐν Μουστοξ. Συλλογ. 3, σ. 5.