γευστέον

English (LSJ)

   A one must make to taste, τινὰ αἵματος Pl.R.537a.

Greek (Liddell-Scott)

γευστέον: ῥημ. ἐπίθ. τοῦ γεύω, καὶ γεύομαι, τινά τινος Πλάτ. Πολιτ. 537A.