καρπίον

English (LSJ)

τό, Dim. of καρπός (A), Thphr.Od.32, BGU1120.50 (i B. C.).    II vulgar name for ἐλλέβορος, Hippiatr.11.    III καρπία· κλονία (fort. κλωνία), Hsch.

Greek (Liddell-Scott)

καρπίον: τό, ὑποκορ. τοῦ καρπός, Θεόφρ. π. Ὀσμ. 32. ΙΙ. «ἑλλέβορον, τὸ ἰδιωτικῶς καρπίον καλούμενον» Ἱππιατρ. σ. 43, 15.