εὐπέτεια

English (LSJ)

Ion. εὐπετ-είη, ἡ,

   A ease, δι' εὐπετείας easily, E.Ph.262; μετ' εὐπετείας γίγνεσθαι Pl.Ti.64d; κατὰ πολλὴν εὐπέτειαν D.H.6.52: pl., εὐπετείας διδόναι give facilities, grant indulgences, κακίας πέρι Pl.R. 364c.    2 easiness of getting or having, γυναικῶν Hdt.5.20; τροφῆς X.Oec.5.5; τῶν προθυμουμένων Pl.Lg.718d; ἀγορᾶς Plu.Nic.20.    3 easy decline, degeneration, Hp.Nat.Hom.12.