δυσεπίθετος
English (LSJ)
ον,
A hard to attack, Aen.Tact.Praef.2.
German (Pape)
[Seite 679] schwer anzugreifen, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
δυσεπίθετος: -ον, δυσπρόβλητος, Αἰν. Τακτ. προοίμ. σ. 1.
ον,
A hard to attack, Aen.Tact.Praef.2.
[Seite 679] schwer anzugreifen, Sp.
δυσεπίθετος: -ον, δυσπρόβλητος, Αἰν. Τακτ. προοίμ. σ. 1.