κίκκασος

English (LSJ)

ὀβολοῦ ὄνομα, Phot.; but ὁ ἐκ τῶν παραμηρίων ἱδρὼς ῥέων, καὶ βόλου ὄνομα, Hsch.; cf. κίγκασος. κίκκη· συνουσία, κτλ., Id. κικκίδαι· μινδῶνς... Id. κικκιλόνδις· παιδὸς ἀφόδευμα, Id. κικκός· ἀλεκτρυών, κλέπτης, διαχώρησις, Id.

German (Pape)

[Seite 1438] ὁ, ein Wurf im Würfelspiel, Phot.; bei Hesych. κίγκασος.

Greek (Liddell-Scott)

κίκκασος: «ὁ ἐκ τῶν παραμηρίων ἱδρὼς ῥέων· καὶ βόλου ὄνομα» (δηλ. κυβευτικοῦ βόλου) Ἡσύχ., ἴδε κίγκασος.