ἁγνίτης

English (LSJ)

[ῑ], ου, ὁ,

   A purifier, θεοὶ ἁ. Poll.1.24; πάγος Lyc.135.    II one who requires purification, Hsch., AB338, v.l. in Il.24.480 (Sch. T.).

German (Pape)

[Seite 17] ὁ, reinigend, πάγος, das Salz bei Lycophr. 135; θεοί Poll. 1, 24.

Greek (Liddell-Scott)

ἁγνίτης: [ῑ], -ου, ὁ, (ἁγνίζω) ὁ καθαρίζων· θεοὶ ἁγνῖται, Πολυδ. 1. 24. ΙΙ. ὁ ἔχων ἀνάγκην ἁγνισμοῦ, ὡς τὸ ἱκέτης, Ἡσύχ., Α. Β. 338 (ἔνθα: ἁγίτης).