παραπλευστέος

English (LSJ)

α, ον,

   A that must be sailed past, Str.8.3.27.

Greek (Liddell-Scott)

παραπλευστέος: -α, -ον, ὃν δέον νὰ παραπλεύσῃ τις πλέων, Στράβ. 351.