διεζευγμένως

English (LSJ)

Adv., (διαζεύγνυμι)

   A discretely, of ratios, Nicom.Ar. 2.24.

German (Pape)

[Seite 617] getrennt, Sp.

Greek (Liddell-Scott)

διεζευγμένως: ἐπίρρ. (διαζεύγνυμι) χωριστά, κεχωρισμένως, Ἰουστῖν. Μ.