διερριμμένως

English (LSJ)

Adv.

   A in a disjointed way, Plb.3.58.3.

Greek (Liddell-Scott)

διερριμμένως: ἐπίρρ., ἐκ παρέργου, ἀμελῶς, «σκορπιστά», Λατ. sparsim, Πολύβ. 3. 58, 3.