ἀκαταγώνιστος

English (LSJ)

ον,

   A unconquerable, D.S.17.26, Olymp. Hist.p.451 D., Procl. in Cra. p.112P.; epith. of the Stoic sage, Stoic.1.53.

Greek (Liddell-Scott)

ἀκαταγώνιστος: -ον, ἀκατανίκητος, Διόδ. 17. 26.