τρίπλευρος

English (LSJ)

ον,

   A three-sided, Str.5.1.2; Astrol., trine, of aspect, Max.52,447, Cat.Cod.Astr.1.146; facing three ways, of a column on the march, Arr.Tact.28.4,5, Ael.Tact. 36.4,5.    II τρίπλευρα, τά, perh. part of a victim, SIG982.22 (Pergam., ii B. C.).

German (Pape)

[Seite 1146] von, mit drei Seiten, dreiseitig, Sp.

Greek (Liddell-Scott)

τρίπλευρος: -ον, ὁ ἔχων τρεῖς πλευράς, σχῆμα τρ. Στράβ. 210, Μάξιμ. π. καταρχ. 52, Ἀρρ. Τακτ. σ. 66.