ἀκλάδευτος: -ον, ὁ μὴ κλαδευθείς, Ἐκκλ., καὶ ἀκλάς, άδος, «ἀκλάδας, ἀμπέλους ἀκλαδεύτους, Αἰολεῖς», Ἡσύχ.