ἀσκανδάλιστος

English (LSJ)

[δᾰ],

   A gloss on ἀπρόσκοπος and ἀπρόσπταιστος, Hsch.

Greek (Liddell-Scott)

ἀσκανδάλιστος: -ον, ὁ μὴ σκανδαλιζόμενος, Κλήμ. Ἀλ. Στρώμ. 4. σ. 597, 12, κλ.