λειπτέον

English (LSJ)

   A one must leave, abandon, E.HF1385, Pl.Cri.51b, etc.

Greek (Liddell-Scott)

λειπτέον: ῥημ. ἐπίθ. τοῦ λείπω, δεῖ λείπειν, Εὐρ. Ἡρακλ. Μαιν. 1385, Πλάτ. Κρίτ. 51 Β, κτλ.