ἀνομολογητέον

English (LSJ)

   A one must admit, τοῦτο περὶ αὐτῶν Pl.R.452e, cf. Lg.737c.

Greek (Liddell-Scott)

ἀνομολογητέον: ῥημ. ἐπίθ., πρέπει τις νὰ ὁμολογήσῃ, νὰ παραδεχθῇ, τοῦτο περὶ αὐτῶν Πλάτ. Πολ. 452Ε, πρβλ. Νόμ. 737C.