ἐκδοτέον

English (LSJ)

   A one must give up, τοὺς αἰτίους Plb.3.21.7 ; Καίσαρα τοῖς βαρβάροις Plu.Caes.22, cf. Ph.2.314.    2 one must give in marriage, Ar.Av.1635, Pl.Ep. 361d.

Greek (Liddell-Scott)

ἐκδοτέον: ῥημ. ἐπίθ., πρέπει τις να παραδώσῃ, Πλουτ. Καῖσ. 22. 2) πρέπει τις να δώσῃ εἰς γάμον, Ἀριστοφ. Ὄρν. 1635, Πλάτ. Ἐπιστ. 361D.