ἄλογχος

English (LSJ)

(A), ον,

   A without lances or weapons, ἄ. ἀνθέων στρατός Chaerem.10.   II of a spear, without a head, Hsch., EM 70.36.
ἄλογχος (B), ον, (λογχή,

   A = λῆξις) unlucky, opp. εὔλογχος (q.v.), sc. ἡμέρα, prob. l. in Democr. ap. Gem.Calend.8.

German (Pape)

[Seite 108] ohne Spitze, ohne Lanzen, Chaeremon bei Ath. XIII, 608 e, Herm. em. für ἄλοχος.

Greek (Liddell-Scott)

ἄλογχος: -ων, ὁ μὴ ἔχων λόγχας ἢ ὄπλα· ἀλ. ἀνθέων στρατός, Χαιρεμ. παρ’ Ἀθ. 608Ε.