ἡλιαστής

English (LSJ)

οῦ, ὁ, (

   A ἡλιαία 2) Heliast, Ar.V.206,891, Eq. 255, IG12.63.14, etc.    II fuller,= Lat. lutor, Gloss.

German (Pape)

[Seite 1160] ὁ, der Richter in der Heliaia (s. oben unter ἡλιαία), Ar. Equ. 255 u. öfter; ἡλιαστῶν ὅρκος, s. Dem. 24, 149-151.

Greek (Liddell-Scott)

ἡλιαστής: -οῦ, ὁ, (ἡλιαία 2), δικαστὴς ἐν τῇ Ἠλιαίᾳ, Ἀριστοφ. Σφ. 206, 891, Ἱππ. 255, κτλ.

French (Bailly abrégé)

οῦ (ὁ) :
héliaste, juge membre de l’Héliée, tribunal populaire athénien.
Étymologie: ἡλιάζομαι.