ἀδούπητος

English (LSJ)

ον,

   A noiseless, AP5.293.8 (Agath.).

Greek (Liddell-Scott)

ἀδούπητος: -ον, = ἀθόρυβος. Ἀνθ. Π. 5. 294.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
sans bruit.
Étymologie: ἀ, δουπέω.